-
1 levātiō
levātiō ōnis, f [1 levo], an alleviation, mitigation, relief: tibi levationi esse: ea, quae levationem habeant aegritudinum, may alleviate: doloris.— A lessening, diminishing: vitiorum.* * *relief, mitigation, alleviation, lessening, diminishing; lifting (action) -
2 attenuātiō (adt-)
attenuātiō (adt-) ōnis, f a lessening: suspitionis, Her. -
3 dēminūtiō (dīm-)
dēminūtiō (dīm-) ōnis, f [deminuo], a diminution, decrease, lessening, abatement: luminis: civium: vectigalium: de bonis privatorum: provinciae, of the term of office.—In law: datio deminutio, the right of alienation, right to convey (all or part of an estate), L. — Fig.: libertatis vestrae, an encroachment upon: sui, a sacrifice of dignity, Ta.—Esp., in the phrase, capitis deminutio, the loss of civil rights, forfeiture of freedom, civil death, Cs. -
4 extenuātiō
extenuātiō ōnis, f [extenuo], a lessening, diminution, extenuation (as a figure of speech). -
5 imminūtiō (inm-)
imminūtiō (inm-) ōnis, f [imminuo], a lessening, weakening, impairing, injuring: corporis, i. e. mutilation.—Fig.: dignitatis.—Esp., as a figure of speech, understatement, extenuation. -
6 adtenuatio
diminution, act of lessening, attenuation; plainness (of style) -
7 attenuatio
diminution, act of lessening, attenuation; plainness (of style) -
8 adtenuatio
attĕnŭātĭo ( adt-), ōnis, f. [attenuo], a diminishing, lessening (only in the two foll. exs.): attenuatio suspitionis, Auct. ad Her. 2, 2:verborum attenuatio,
simplicity, id. ib. 4, 11; cf. attenuatus. -
9 attenuatio
attĕnŭātĭo ( adt-), ōnis, f. [attenuo], a diminishing, lessening (only in the two foll. exs.): attenuatio suspitionis, Auct. ad Her. 2, 2:verborum attenuatio,
simplicity, id. ib. 4, 11; cf. attenuatus. -
10 conripio
cor-rĭpĭo ( conr-), rĭpŭi, reptum, 3, v. a. [rapio], to seize or snatch up, to collect, to seize upon, take hold of (very freq., and class. in prose and poetry).I.Lit.A.In gen.:B.hominem conripi ac suspendi jussit in oleastro,
Cic. Verr. 2, 3, 23, § 57; Caes. B. C. 3, 109; cf. Ov. M. 9, 217 al.:arcumque manu celeresque sagittas,
Verg. A. 1, 188; cf.:lora manu,
Ov. M. 2, 145:fasces,
Sall. C. 18, 5:arma,
Vell. 2, 110 et saep.: corpus, to rise up quickly, start up:ex somno,
Lucr. 3, 164; Verg. A. 4, 572:de terrā,
Lucr. 4, 1000:e stratis,
Verg. A. 3, 176: se, to get or rise up hastily, to betake one's self somewhere, Plaut. Merc. 3, 4, 76; Ter. Hec. 3, 3, 5; Verg. A. 6, 472.— Poet.: viam, gradum, spatium, etc., to set out quickly, to pursue hastily, to hasten, hasten through or over:viam,
Verg. A. 1, 418; Ov. M. 2, 158; Plin. Ep. 4, 1, 6:gradum,
Hor. C. 1, 3, 33:spatia,
Verg. A. 5, 316:campum,
id. G. 3, 104:aequora,
Val. Fl. 1, 132 al.:correptā luce diei,
collected, Lucr. 4, 81.—In partic.1.Of robbery, etc., to carry off, rob, plunder, take possession of, usurp:2.pecunias undique quasi in subsidium,
Tac. A. 13, 18; cf.:bona vivorum ac mortuorum usquequaque,
Suet. Dom. 12:pecunias,
Cic. Verr. 1, 2, 5; Tac. A. 13, 31 fin.:sacram effigiem,
Verg. A. 2, 167:praefecturas,
Tac. A. 11, 8 al. —In Tac. freq. of accusations, to bring to trial, accuse, inform against:3.Vitellius accusatione corripitur, deferente Junio Lupo senatore,
Tac. A. 12, 42; 2, 28; 3, 49; 6, 40 al.—Of fire, etc., or of diseases, to attack, seize, sweep, or carry away (freq. after the Aug. per.):4.turbine caelesti subito correptus et igni,
Lucr. 6, 395; cf. Verg. A. 1, 45:flamma Corripuit tabulas,
id. ib. 9, 537; so Ov. M. 2, 210 al.;and transf. to the person: ipsas ignes corripuere casas,
id. F. 2, 524:nec singula morbi Corpora corripiunt,
Verg. G. 3, 472; Cels. 6, 18, 9; Plin. 7, 51, 52, § 172:morbo bis inter res agendas correptus est,
Suet. Caes. 45:pedum dolore,
Plin. Ep. 1, 12, 4;rarely of death: subitā morte,
Flor. 3, 17, 2:(ales) caeco correpta veneno,
Lucr. 6, 823:(segetes) modo sol nimius, nimius modo corripit imber,
Ov. M. 5, 483.— Absol.:si (paralytici) correpti non sunt, diutius quidem vivunt, sed, etc.,
Cels. 3, 47, 4.—With the access. idea of lessening by compressing, to draw together, draw in, contract, shorten, abridge, diminish (rare; mostly post-Aug.): singulos a septenis spatiis ad quina corripuit. Suet. Dom. 4:II.impensas,
id. Tib. 34;of discourse: quae nimium corripientes omnia sequitur obscuritas,
Quint. 4, 2, 44;of words in the number of syllables (trabs from trabes),
Varr. L. L. 7, § 33 Müll.;or in the length of syllables,
Quint. 9, 4, 89; 10, 1, 29;and so of syllables (opp. producere),
id. 1, 5, 18;opp. porrigere,
id. 1, 6, 32, and later grammarians.—In time:numina corripiant moras,
shorten, Ov. M. 9, 282:ut difficiles puerperiorum tricas Juno mulceat corripiatque Lucina?
Arn. 3, 21.—Trop.A.To reproach, reprove, chide, blame (first freq. after the Aug. per.;B.not in Cic.): hi omnes convicio L. Lentuli consulis correpti exagitabantur,
Caes. B. C. 1, 2: clamoribus maximis judices corripuerunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1; so with abl., Suet. Aug. 53:impransi correptus voce magistri,
Hor. S. 2, 3, 257:hunc cetera turba suorum corripiunt dictis,
Ov. M. 3, 565 al.:ut eum non inimice corripere, sed paene patrie monere videatur,
Quint. 11, 1, 68; Liv. 2, 28, 5; Suet. Calig. 45; Ov. M. 13, 69 al.:corripientibus amicis,
Suet. Ner. 35.—As a figure of speech, Cels. ap. Quint. 9, 2, 104.—Of the passions, emotions, etc., to seize upon, attack (rare, [p. 474] and mostly poet. or in post-Aug. prose):hunc plausus hiantem... plebisque patrumque Corripuit ( = animum commovit),
Verg. G. 2, 510:correpta cupidine,
Ov. M. 9, 734; so id. ib. 9, 455:duplici ardore (sc. amoris et vini),
Prop. 1, 3, 13:misericordiā,
Suet. Calig. 12:irā,
Gell. 1, 26, 8: militiā ( poet. for militiae studio), Verg. A. 11, 584:imagine visae formae,
seized, fascinated, Ov. M. 4, 676. -
11 contractura
contractūra, ae, f. [id.; lit. a drawing together; hence], t. t. in architecture, a lessening, contracting (of pillars), Vitr. 3, 3, 12; 5, 1, 3 al. -
12 corripio
cor-rĭpĭo ( conr-), rĭpŭi, reptum, 3, v. a. [rapio], to seize or snatch up, to collect, to seize upon, take hold of (very freq., and class. in prose and poetry).I.Lit.A.In gen.:B.hominem conripi ac suspendi jussit in oleastro,
Cic. Verr. 2, 3, 23, § 57; Caes. B. C. 3, 109; cf. Ov. M. 9, 217 al.:arcumque manu celeresque sagittas,
Verg. A. 1, 188; cf.:lora manu,
Ov. M. 2, 145:fasces,
Sall. C. 18, 5:arma,
Vell. 2, 110 et saep.: corpus, to rise up quickly, start up:ex somno,
Lucr. 3, 164; Verg. A. 4, 572:de terrā,
Lucr. 4, 1000:e stratis,
Verg. A. 3, 176: se, to get or rise up hastily, to betake one's self somewhere, Plaut. Merc. 3, 4, 76; Ter. Hec. 3, 3, 5; Verg. A. 6, 472.— Poet.: viam, gradum, spatium, etc., to set out quickly, to pursue hastily, to hasten, hasten through or over:viam,
Verg. A. 1, 418; Ov. M. 2, 158; Plin. Ep. 4, 1, 6:gradum,
Hor. C. 1, 3, 33:spatia,
Verg. A. 5, 316:campum,
id. G. 3, 104:aequora,
Val. Fl. 1, 132 al.:correptā luce diei,
collected, Lucr. 4, 81.—In partic.1.Of robbery, etc., to carry off, rob, plunder, take possession of, usurp:2.pecunias undique quasi in subsidium,
Tac. A. 13, 18; cf.:bona vivorum ac mortuorum usquequaque,
Suet. Dom. 12:pecunias,
Cic. Verr. 1, 2, 5; Tac. A. 13, 31 fin.:sacram effigiem,
Verg. A. 2, 167:praefecturas,
Tac. A. 11, 8 al. —In Tac. freq. of accusations, to bring to trial, accuse, inform against:3.Vitellius accusatione corripitur, deferente Junio Lupo senatore,
Tac. A. 12, 42; 2, 28; 3, 49; 6, 40 al.—Of fire, etc., or of diseases, to attack, seize, sweep, or carry away (freq. after the Aug. per.):4.turbine caelesti subito correptus et igni,
Lucr. 6, 395; cf. Verg. A. 1, 45:flamma Corripuit tabulas,
id. ib. 9, 537; so Ov. M. 2, 210 al.;and transf. to the person: ipsas ignes corripuere casas,
id. F. 2, 524:nec singula morbi Corpora corripiunt,
Verg. G. 3, 472; Cels. 6, 18, 9; Plin. 7, 51, 52, § 172:morbo bis inter res agendas correptus est,
Suet. Caes. 45:pedum dolore,
Plin. Ep. 1, 12, 4;rarely of death: subitā morte,
Flor. 3, 17, 2:(ales) caeco correpta veneno,
Lucr. 6, 823:(segetes) modo sol nimius, nimius modo corripit imber,
Ov. M. 5, 483.— Absol.:si (paralytici) correpti non sunt, diutius quidem vivunt, sed, etc.,
Cels. 3, 47, 4.—With the access. idea of lessening by compressing, to draw together, draw in, contract, shorten, abridge, diminish (rare; mostly post-Aug.): singulos a septenis spatiis ad quina corripuit. Suet. Dom. 4:II.impensas,
id. Tib. 34;of discourse: quae nimium corripientes omnia sequitur obscuritas,
Quint. 4, 2, 44;of words in the number of syllables (trabs from trabes),
Varr. L. L. 7, § 33 Müll.;or in the length of syllables,
Quint. 9, 4, 89; 10, 1, 29;and so of syllables (opp. producere),
id. 1, 5, 18;opp. porrigere,
id. 1, 6, 32, and later grammarians.—In time:numina corripiant moras,
shorten, Ov. M. 9, 282:ut difficiles puerperiorum tricas Juno mulceat corripiatque Lucina?
Arn. 3, 21.—Trop.A.To reproach, reprove, chide, blame (first freq. after the Aug. per.;B.not in Cic.): hi omnes convicio L. Lentuli consulis correpti exagitabantur,
Caes. B. C. 1, 2: clamoribus maximis judices corripuerunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1; so with abl., Suet. Aug. 53:impransi correptus voce magistri,
Hor. S. 2, 3, 257:hunc cetera turba suorum corripiunt dictis,
Ov. M. 3, 565 al.:ut eum non inimice corripere, sed paene patrie monere videatur,
Quint. 11, 1, 68; Liv. 2, 28, 5; Suet. Calig. 45; Ov. M. 13, 69 al.:corripientibus amicis,
Suet. Ner. 35.—As a figure of speech, Cels. ap. Quint. 9, 2, 104.—Of the passions, emotions, etc., to seize upon, attack (rare, [p. 474] and mostly poet. or in post-Aug. prose):hunc plausus hiantem... plebisque patrumque Corripuit ( = animum commovit),
Verg. G. 2, 510:correpta cupidine,
Ov. M. 9, 734; so id. ib. 9, 455:duplici ardore (sc. amoris et vini),
Prop. 1, 3, 13:misericordiā,
Suet. Calig. 12:irā,
Gell. 1, 26, 8: militiā ( poet. for militiae studio), Verg. A. 11, 584:imagine visae formae,
seized, fascinated, Ov. M. 4, 676. -
13 deminutio
dēmĭnūtĭo, ōnis, f. [deminuo], a diminution, decrease, lessening, abatement [p. 542] (good prose).I.Lit.:II.accretio et deminutio luminis,
Cic. Tusc. 1, 28:civium,
id. Cat. 3, 10, 24:vectigalium,
id. Agr. 1, 7, 21:de bonis privatorum,
id. Off. 2, 21, 73; cf.: tanta de imperio, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4:multari imperatorem deminutione provinciae,
i. e. by shortening his term of command, Cic. Prov. Cons. 15 fin. —Trop.A.In gen.:B.alicujus libertatis,
Cic. Agr. 2, 7: muliebre fastigium in deminutionem sui accipiens (sui, i. e. his own dignity), Tac. A. 1, 14: mentis, a being out of one's senses (shortly before, alienata mens), Suet. Aug. 99 fin.:honor aut deminutio,
i. e. dishonor, Plin. 34, 13, 38, § 137.—Esp. (legal t. t.), the right of alienation of one's estate:C.uti Feceniae Hispalae datio deminutio esset,
Liv. 39, 19, 5 (Weissenb. ad loc.).—Public. t. t.: capitis deminutio, the loss or forfeiture of civil rights, Caes. B. C. 2, 32, 9; Gai. Inst. 1, 160 sq.; Dig. 28, 3, 6, § 6; 25, 3, 7, § 1; Ulp. Reg. 10, 3; cf. Dig. 38, 17, 1: Poste Gai. p. 108;D.Sandars,
Just. Inst. Introd. 40 sq.; v. Caput, III. 1. b. —In grammat. lang., a diminutive form, Quint. 1, 6, 6; cf. ib. 4; Charis. p. 73 P.; 128 P. et saep. -
14 elevatio
ēlĕvātĭo, ōnis, f. [elevo].I. II.Trop.1.Gram. t. t., the elevation: vocis (= arsis, opp. depositio), Mart. Cap. 9, § 974; Isid. 1, 16, 21.—2.Rhet. t. t., a lessening, disparaging; a species of irony, Quint. 9, 2, 50; Mart. Cap. 5, § 525. -
15 elimatio
ēlīmātĭo, ōnis, f. [elimo].I.Prop., a filing away:II.ligni,
Marc. Emp. 4, 12.—Transf., an elucidation, explanation, Justin. praef. 3 de Emend. Cod. § 3.—III. -
16 exarmatio
ex-armātĭo, ōnis, f. [exarmo], a weakening, lessening:fluxurarum,
Cypr. Sing. Cler. 39. -
17 extenuatio
I.Lit.:II.vitium,
Plin. 17, 26, 39, § 246; Sen. Q. N. 2, 57, 3.—Trop., a lessening, diminution, extenuation, as a figure of speech, the Gr. meiôsis or elattôsis, Cic. de Or. 3, 53, 202; Quint. 9, 1, 28; 9, 2, 3. -
18 imminutio
immĭnūtĭo ( inm-), ōnis, f. [imminuo], a lessening, aiminution; a weakening, impairing, injuring (rare but class.).I.Lit.:II.pravitas imminutioque corporis,
i. e. mutilation, Cic. Fin. 5, 17, 47. —In mal. part., i. q. devirgin tio, a deflowering, Aus. Cent. Nupt. Idyll. 13.—Trop.A.In gen.:B.dignitatis,
Cic. Fam. 3, 8, 2:criminis,
Quint. 7, 4, 3:malorum,
id. 5, 10, 33.—In partic., as a figure of speech, the use of a weaker expression for a stronger, Cic. de Or. 3, 54, 207; Quint. 9, 1, 34; 9, 3, 90. -
19 inminutio
immĭnūtĭo ( inm-), ōnis, f. [imminuo], a lessening, aiminution; a weakening, impairing, injuring (rare but class.).I.Lit.:II.pravitas imminutioque corporis,
i. e. mutilation, Cic. Fin. 5, 17, 47. —In mal. part., i. q. devirgin tio, a deflowering, Aus. Cent. Nupt. Idyll. 13.—Trop.A.In gen.:B.dignitatis,
Cic. Fam. 3, 8, 2:criminis,
Quint. 7, 4, 3:malorum,
id. 5, 10, 33.—In partic., as a figure of speech, the use of a weaker expression for a stronger, Cic. de Or. 3, 54, 207; Quint. 9, 1, 34; 9, 3, 90. -
20 minutio
mĭnūtĭo, ōnis, f. [minuo], a lessening, diminishing (post-Aug.);trop., opp. incrementum,
Quint. 8, 4, 28:rerum,
id. 6, 3, 52:capitis, i. e. deminutio,
Gell. 1, 12, 9; Dig. 4, 5, 1; 4, 5, 5:sanguinis,
blood-letting, bleeding, Veg. Vet. 1, 28, 1; so,minutio alone: cum praescriptis minutionis observantiis,
id. ib. 1, 17, 13.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
lessening — adj. becoming less in dimension or degree; as, the lessening distance between us. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
lessening — n. a change downward; a decrease; a reduction. Syn: decrease, drop off. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
lessening — index abatement (reduction), attrition, curtailment, decline, decrease, decrement, deduction (diminuti … Law dictionary
lessening of price — index rebate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Lessening — Lessen Less en (l[e^]s n), v. t. [imp. & p. p. {Lessened} ( nd); p. pr. & vb. n. {Lessening}.] [From {Less}, a.] To make less; to reduce; to make smaller, or fewer; to diminish; to lower; to degrade; as, to lessen a kingdom, or a population; to… … The Collaborative International Dictionary of English
lessening — less·en·ing || lesnɪŋ n. change moving in a downward direction, drop off (e.g.: There was a sharp lessening in sales. ) less·en || lesn v. reduce, diminish, make less; decrease, become less … English contemporary dictionary
lessening — Synonyms and related words: abatement, abating, abridgment, allaying, allayment, alleviating, alleviation, analgesia, anesthesia, anesthetizing, appeasement, assuagement, assuaging, attenuation, attrition, blunting, calming, chastening,… … Moby Thesaurus
lessening — (Roget s IV) modif. Syn. decreasing, declining, waning, ebbing, dropping, diminishing, abating, slowing, dwindling, sinking, sagging, subsiding, moderating, slackening, ebbing, lowering, shrinking, drying up, shriveling up, depreciating,… … English dictionary for students
lessening — n. Diminution, decrement, decrease, reduction, abatement … New dictionary of synonyms
lessening — noun a change downward (Freq. 5) there was a decrease in his temperature as the fever subsided there was a sharp drop off in sales • Syn: ↑decrease, ↑drop off • Ant: ↑increase ( … Useful english dictionary
Heat escape lessening position — The heat escape lessening position (HELP), is a way to position oneself to reduce heat loss in cold water. It is taught as part of the curriculum in North America for lifeguard training. It involves essentially positioning one s knees together… … Wikipedia